Bu çalýþmada, su içinde yað emülsiyon elektro lif çekimi ile polivinilpirolidon (PVP)/jelatin (GEL)/lavanta uçucu yað (LEO) esaslý nanolif üretilmesi amaçlanmýþtýr. Öncelikle; polimer çözelti özelliklerinin ölçümü ve daha sonra nanolif üretim optimizasyonu ve nanolifli að yapýnýn karakterizasyonu gerçekleþtirilmiþtir. PVP çözeltisine jelatin ilavesi ile viskozite artar iken, iletkenlik ve yüzey gerilimi azalmaktadýr. Nano að kalitesi, lif çapý, çap üniformitesi ve jelatin içeriði bakýmýndan PVP/GEL (50/50) optimum numune olarak belirlenmiþtir. Çeþitli konsantrasyonlarda LEO içeren PVP/GEL (50/50)’den nanolif üretimine devam edilmiþtir. FT-IR sonuçlarý, nanoliflerin kimyasal yapýsýnda LEO, PVP ve jelatin varlýðýný doðrulamýþtýr. Saf PVP ve % 8 LEO içeren PVP/GEL (50/50) hariç, genellikle oldukça ince ve üniform nanolifler elde edilmiþtir. En ince lifler PVP/GEL (100/0) (183 nm) çözeltisinden ve en üniform lifler PVP/GEL (50/50) (1.04 lif çapý üniformite katsayýsý) çözeltisinden elde edilmiþtir. Tüm nanolif numunelerinin histogramýnda tek tepeli daðýlým eðrileri elde edilmiþtir. Jelatin ilavesi, çözelti özelliklerini ve ortalama lif çapýný istatistiksel olarak etkilemiþtir fakat LEO ilavesi lif özelliklerini etkilememiþtir.

This study aimed to produce polyvinylpyrrolidone (PVP)/gelatin (GEL)/lavender essential oil (LEO)-based nanofibers by means of oil-in-water emulsion electrospinning. Firstly, the polymer solution properties were measured, and then optimization of nanofiber production and characterization of the nanofibrous web were carried out. As gelatin was added to the PVP solution, viscosity was found to increase while surface tension and conductivity decreased. PVP/GEL (50/50) was determined to be the optimum sample in terms of nanoweb quality, fiber diameter, diameter uniformity, and gelatin content. Nanofiber production proceeded with PVP/GEL (50/50) and various concentrations of LEO. FT-IR results confirmed that LEO, PVP, and gelatin were incorporated in the chemical structure of the nanofibers. Generally, ultra-fine and uniform nanofibers were obtained, except when using pure PVP or PVP/GEL (50/50) including 8 wt % LEO. The finest fibers were obtained from PVP/GEL (100/0) (183 nm), and the most uniform fibers were obtained from PVP/GEL (50/50) (fiber diameter uniformity coefficient of 1.04). All nanofiber samples displayed unimodal distribution curves of histograms. While the addition of gelatin affected solution properties and average fiber diameter, the addition of LEO did not affect fiber properties.

Çalýþmada düþük, orta ve yüksek olmak üzere üç farklý molekül aðýrlýðýnda kitosan polimerleri asetik asit çözeltisinde çözünerek hazýrlanmýþ ve yün kumaþlara uygulanmýþtýr. Kitosan ile ön iþlemin ardýndan kumaþlarýn yarýsý Potasyum alüminyum sülfat ile mordanlandýktan sonra diðer yarýsý ise mordanlanmadan kuru nane ile boyanmýþtýr. Ayrýca karþýlaþtýrma amacýyla kitosan ile iþlem yapýlmadan mordanlý ve mordansýz boyama iþlemleri de gerçekleþtirilmiþtir. Boyama iþlemlerinin tamamlanmasýndan sonra spektrofotometre aracýlýðý ile yün kumaþlarýn renk deðerleri yalnýzca nane ile boyanmýþ yünlü kumaþ standart alýnarak ölçülmüþtür. Daha sonra kumaþlar, yýkama, sürtme ve ýþýk haslýðý testlerine tabi tutulmuþ ve deðerlendirilmiþtir. Ayrýca yýkama iþleminin renk verimine etkisini belirlemek için numunelerin yýkama sonrasý renk deðerlerine de bakýlmýþtýr. Sonuç olarak yünlü kumaþlarýn nane ile sarý ve yeþil renk tonlarý verdiði, kitosan ile ön iþlemin renk verimine olumlu etkisinin olduðu gözlenmiþtir. Mordan uygulamasý, yünlü kumaþlarýn renginin sarý tonlarýna yaklaþmasýna ve renk veriminde belirgin bir deðiþime neden olmuþtur. Yýkama iþlemi tüm numunelerde renk verimini düþürmüþtür. Sürtme ve ýþýk haslýk deðerleri, doðal boyamalar açýsýndan kabul edilebilir seviyelerde bulunmuþtur. Diðer taraftan, farklý molekül aðýrlýðýnda kitosan uygulamasýnýn önemli bir etkisi olmamýþ ama genel anlamda orta molekül aðýrlýðýnýn uygun olabileceði sonucuna ulaþýlmýþtýr.

Chitosan solutions were prepared by dissolving chitosan polymers, which were provided in three different molecular weight as low, medium and high, in acetic acid solution and were applied to wool fabrics. After chitosan treatment, the half of the samples were dyed with dried mint by mordanting with potassiumaluminumsulphate and another half of the samples were dyed with dried mint without mordanting. In addition, mordanted and unmordanted dyeing processes were also applied to the samples that were not treated by chitosan for comparison. Following the dyeing processes, the color values of the samples were measured via spectrophotometer by selecting the wool sample dyed with mint only as a reference. Then, the samples were exposed to washing, rubbing and light fastness tests and evaluated. Moreover, the color values of the samples after washing were measured again in order to determine the effect of washing process to color yield. From the results, it was observed that wool samples dyed with mint were in yellow and green colors and chitosan treatment had positive effects on color yield. Mordanting process caused for the wool samples to be in yellower color shades and to significant changes in color yield. Washing process decreased the color yield in all samples. Rubbing and light fastness values were found to be in acceptable limits for natural dyeing. On the other hand, chitosan treatment in different molecular weights was not found to be significant but generally medium molecular weight chitosan resulted in the most available one.

Yara iyileþmesi, ýslak bir yara yeri, mikrobiyal etkiden kaçýnma ve eksüdalarýn emilmesi gibi anahtar faktörlere sahip uygun bir yara iyileþtirme sisteminin veya uygun yara pansumanýn yapýlmasýný gerektiren karmaþýk bir prosedürdür. Yaralar için çeþitli yara pansuman malzemeleri kullanýlabilir, ancak bunlarýn hepsi uygun yara iyileþme sürecini tamamlamak için mükemmel bir yara iyileþme sisteminin belirli koþullarýný karþýlayamayabilir. Poli(Laktik Asit) (PLA) nano yapý matlarý, biyouyumluluk, biyo emilebilirlik, biyobozunurluk, sýzýntýlarýn yaradan emilmesi, yara dokusunun fiziksel emniyeti ve faydalý molekülleri salabilme olasýlýðýndan dolayý yara iyileþmesinde büyük potansiyele sahip yeni bir malzeme sýnýfýdýr. Bu derleme makalesinde, yara ve cilt yapýsý hakkýnda kýsa bir giriþ yapýldýktan sonra yara iyileþmesinde dikkat çeken PLA nano yapý matlarýnýn benzersiz özellikleri hakkýnda bilgi verilmektedir. Ayrýca, PLA nano yapý matlarýnýn yara iyileþme uygulamalarý için kullanýmý ile ilgili son araþtýrmalar da ayrýntýlý olarak incelenmiþtir.

Wound healing is a complicated procedure which necessitates laying out a suitable wound healing system or dressing which possesses key factors like a wet wound location, avoidance of microbial action and absorption of exudates. Various wound dressings can be accessible but not all can meet the particular conditions of a perfect wound healing system to complete proper wound healing process. Poly(Lactic Acid) (PLA) Nano Structure Mats are a new class of materials that possess great potential in wound healing because of biocompatibility, bio absorbability, biodegradability, absorption of exudates from the wound, physical safety of the wounded tissue and the probability to free useful molecules. Our review article gives a brief intro on the wound and skin structure and afterwards gives information about the peerless characteristics of PLA Nano Structure Mats remarkable for wound healing. Moreover, new recent investigations about PLA Nano Structure Mats usage for wound healing applications were also explored.

Mantý, Türkiye’de yýllardýr birçok insan tarafýndan tüketilen, özgün tada sahip bir hamur iþidir. Bu çalýþmada, iki yaygýn tipte mantý örneði (hamur tabakalarýnýn küçük torbalar halinde sarýlmasýyla üretilen geleneksel Kayseri mantýsý ve üçgen mantý) mikrobiyolojik olarak güvenli olmalarýný saðlamak amacýyla su aktivitesi deðerlerinin 0,6'nýn altýna düþürülmesi suretiyle kurutulmuþtur. Kurutma iþlemi konvektif bir kurutucuda 60, 70 ve 80°C'de gerçekleþtirilmiþ ve örneklerin kurutma kinetiði parametreleri Page, Henderson ve Pabis, Modifiye Page, Logaritmik ve Newton modelleri kullanýlarak belirlenmiþtir. Üçgen mantýnýn kuruma özelliklerine en uygun modeller 60 ve 70°C için Newton modeli iken, 80°C için en uygun modeller Page ve Modifiye Page modelleridir. Ayrýca, 60°C, 70°C ve 80°C'de geleneksel Kayseri mantý için en uygun modeller sýrasýyla Page/Modifiye Page, Newton ve Page/Modifiye Page olarak saptanmýþtýr. Üçgen mantý için daha yüksek kuruma hýzlarý saptanýrken, istenen su aktivite deðeri üçgen mantý için 70°C ve 80°C, geleneksel Kayseri mantýsý için ise yalnýzca 80°C kurutma sýcaklýðýnda elde edilmiþtir. Kuruma hýzlarý sýcaklýk ile artýþ göstermiþtir.

Mantý is a type of ravioli with a unique taste, which has been appreciated by many people in Turkey for years. In this study, two common types of mantý samples (traditional Kayseri mantý produced by wrapping dough sheets into small bags and triangular mantý) were dried to make them microbiologically safe by lowering their water activities to a desired level of less than 0.6. Drying process was carried out in a conventional dryer at 60, 70 and 80°C and the drying kinetics of mantý samples was determined by the Page, Henderson and Pabis, Modified Page, Logarithmic and Newton models. The best-fit model for the drying characteristics of triangular mantý was the Newton model at 60 and 70°C while the Page and Modified Page models were the best at 80°C. Moreover, Page/Modified Page, Newton and Page/Modified Page models were the best-fit models for traditional Kayseri mantý at 60°C, 70°C and 80°C, respectively. Faster drying rates were obtained for triangular mantý, and the desired water activity value for this mantý was reached at drying temperatures of 70°C and 80°C, and only at 80°C for the traditional Kayseri mantý. Drying rates increased with increasing temperature levels.

Bu çalýþmada, lokma tatlýsý yapýmýnda arpa ve buðday kavurgasý unlarý kullanýlarak bazý fiziksel, kimyasal ve duyusal özelliklerine etkisi araþtýrýlmýþtýr. Bu amaçla tatlýlarda kullanýlan una ikame olarak %5, %10 ve %20 oranlarýnda kavurga buðday (KB), kavurga arpa (KA) ve %50 kavurga arpa+%50 kavurga buðday (KAB) unlarý kullanýlmýþ ve sonuçlar kontrol örneðiyle karþýlaþtýrýlmýþtýr. KA katkýsýnýn tatlýlarda spesifik hacmi diðer katkýlara göre daha fazla arttýrdýðý ve tüm katkýlarda %20 ikame oranýnýn kontrol örneðine göre spesifik hacmi düþürdüðü belirlenmiþtir (p<0.05). Yað deðerleri %10 ve %20 ikame oranlarýnda kontrol örneðine göre belirgin þekilde yüksek bulunmuþ, mineral madde analiz sonuçlarýna göre ise fosfor miktarý en yüksek1127.8 µg/g %20 ikame oranýnda tespit edilmiþtir (p<0.05). Duyusal deðerlendirmede en düþük puanlamalarý %20 ikame oranlarý alýrken,renk, koku ve kýrýlganlýkta KA katkýsý diðer katký çeþitlerine göre daha düþük puan almýþtýr (p<0.05).

In this study, the effects of barley and wheat kavurgaflours on some physical,chemical and sensory properties were investigated. For this purpose, 5%, 10% and 20% of wheat kavurgaflour (KB), barley kavurga flour (KA) and 50% barley kavurga flour + 50% wheatkavurga flour (KAB) were used as substitutes for the flour used in desserts and the results were compared with the control sample. It was determined that KA additive increases the specific volume more than other additives and 20% substitution rate decreases the specific volume compared to the control sample (p <0.05). Total lipid values were found to be significantly higher in 10% and 20% substitution rates compared to the control sample. According to the results of mineral analysisphosphorus content was found to be 1127.8 µg / g with 20% substitution rate (p <0.05). The lowest scores in sensory evaluation were 20% substitution. whereas the contribution of KA in color, odor and fragility was lower than in other additive types (p <0.05).

Bu çalýþmanýn amacý bitkisel ve süt bazlý protein kaynaklarý kullanýlarak peynir benzeri ürünlerin geliþtirilmesidir. Bu amaçla, rennet kazein ve nohut unu kullanýlarak üretilen peynirlerin bazý fizikokimyasal, mikrobiyolojik, aroma ve duyusal özelliklerinde meydana gelen deðiþimler 60 gün depolama süresince incelenmiþtir. Peynir örneklerinin uçucu bileþenleri gaz kromatogrofisi-kütle spektrometresi ile saptanmýþtýr. Peynirlerin duyusal özellikleri ise duyusal spectrum analizi metodu ile belirlenmiþtir. Sonuç olarak, depolama süresince tüm peynir örneklerine ait L, Hue ve Chroma deðerlerinde önemli bir deðiþim belirlenmezken, depolama süresine baðlý olarak sertlik, kýrýlganlýk, sakýzýmsýlýk ve çiðnenebilirlik deðerlerinde önemli düzeyde bir düþüþün meydana geldiði gözlenmiþtir. Ayrýca, peynirlerin suda çözünür azot, toplam serbest yað asitliði deðerleri, toplam mezofilik aerobik bakteri ve maya-küf sayýlarýnda ise önemli bir artýþýn meydana geldiði tespit edilmiþtir. Süt bazlý protein kaynaðý kullanýlarak üretilen peynirlerde hekzanal, 2-heptanon, 2-etil hekzanol ve oktanoik asit; bitkisel protein bazlý peynirlerde ise asetik asit, p-simen, γ-terpinen, linalool ve timol yüksek konsantrasyonda belirlenen aroma maddeleridir. Süt proteini bazlý peynir benzeri üründe tatlý, tuzlu ve ekþi tatlar ile birlikte kremamsý ve kazein aromalarýnýn yüksek yoðunlukta olduðu belirlenirken bitkisel protein bazlý peynir benzeri üründe ise tuzlu tat ile baharat ve hububat aromalarýnýn yüksek yoðunlukta olduðu tespit edilmiþtir. Her iki peynir benzeri ürünün duyusal nitelikler açýsýndan kabul edilebilir olduðu saptanmýþtýr.

The objective of this study to develop analogue cheese by using plant and dairy based protein sources. For this purpose, the changes of some physical, chemical, microbiological, aroma and sensory attributes of analog cheeses produced from rennet casein and chickpea flour were investigated during 60-day storage. Volatile compounds of the cheese samples were determined by gas chromatography-mass spectrometry. Sensory properties of the cheeses were also determined by Spectrum® analysis. As a result, no significant changes were determined in L, Hue and Chroma values of all cheese samples while a significant decrease was observed in hardness, fracturability, gumminess and chewiness of all cheese samples depending on storage. Furthermore, an increase in water soluble nitrogen and hydrolytic rancidity values, and counts of total mesophilic bacteria and yeast-mold of cheese samples was determined. Hexanal, 2-heptanone, 2-ethyl hexanol and octanoic acid for cheese samples produced from dairy protein source; p-cymene, γ-terpinene, linalool and thymol for cheese samples produced from plant protein source were determined at high concentrations. Sweet, salty, sour, creamy and casein for dairy based cheeses; salty, astringency, spicy and cereals for plant protein based cheeses are the characteristic sensory descriptive terms. Sweet, salty and sour taste with creamy and casein flavor in cheese samples produced from dairy protein source were determined at high intensity has while salty taste with spicy and cereals aromas were determined to be at high intensity in cheese samples produced from plant protein source. Both cheese analogues were found to be acceptable in terms of sensory properties.

Bu çalýþmada, A. flavus küfünün geliþmesi ve aflatoksin üretmesi için ihtiyaç duyduðu mineral maddeler tespit edilmiþtir. Daha sonra, sitrik asit, fitik asit, etilendiamintetraasetik asit (EDTA) gibi bazý þelat ajanlarýnýn; incir-bazlý bir ortam, Czapek-dox agar (CZA) ve patates dekstroz agar (PDA) besiyerlerinde küfün geliþmesi ve toksin üretmesini önlemedeki etkinliði araþtýrýlmýþtýr. Sodyum nitrat içermeyen CZA besiyerinde 30 °C’deki 6 günlük inkübasyon süresince A. flavus küfünün hiç geliþmediði saptanmýþtýr. Diðer bileþenlerin (magnezyum sülfat, demir sülfat, potasyum klorür ve potasyum fosfatýn) besiyerinde bulunmamasý, küfün geliþimini istatistiksel olarak anlamlý bir þekilde etkilememiþtir (p>0.05). Ancak magnezyum sülfat ve demir sülfat içermeyen besiyerlerinde istatistiksel olarak anlamlý düzeyde yüksek miktarlarda aflatoksin üretimi gözlenmiþtir (p<0.05). A. flavus küfü, incir-bazlý ortamda daha hýzlý geliþmiþ ve PDA besiyerinde daha yüksek miktarda aflatoksin üretmiþtir. Denenen tüm besiyerlerinde, EDTA, A. flavus geliþimini kontrol etmede diðer ajanlara göre daha etkili olmuþtur. Ayrýca bu ajan, aflatoksin üretimini inhibe etmede de etkili bulunmuþtur. Söz konusu ajanýn 1.75 mM’lýk konsantrasyonu, PDA besiyerinde aflatoksin üretimini %97’ye varan oranlarda azaltmýþtýr. Sitrik asit ve fitik asit küf geliþimini sadece PDA besiyerinde inhibe edebilmiþtir. Denenen tüm þelat ajanlarý, incir-bazlý ortamda aflatoksin üretimini %90’ýn üzerinde azaltmýþtýr.

In this study, minerals required for the growth and aflatoxin production of A. flavus were determined. Then, the effectiveness of some chelating agents such as citric acid, phytic acid and ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA) in preventing mold growth and toxin production was investigated in a fig-based medium and in two synthetic media, called Czapek-dox agar (CZA) and potato dextrose agar (PDA). A. flavus did not grow in CZA without sodium nitrate during 6-day incubation at 30 °C. The absence of the other components (magnesium sulfate, iron sulfate, potassium chloride and potassium phosphate) did not significantly (p>0.05) affect the growth of the mold. However, the mold produced significantly (p<0.05) higher amounts of aflatoxins in the media without magnesium sulfate and iron sulfate. A. flavus grew faster on fig-based medium and produced higher amounts of aflatoxins in PDA. In all media tested in this study, EDTA was found to be more effective than the other agents in controlling the growth of A. flavus. It was also effective in inhibiting the production of aflatoxins. It was determined that 1.75 mM EDTA reduced aflatoxin production up to 97% in PDA. Citric and phytic acids could inhibit the growth of the mold only in PDA. All chelating agent reduced aflatoxin production over 90% in fig-based medium.

Bu çalýþmada; kýrmýzý pancar sirkesinin fizikokimyasal, mikrobiyolojik ve duyusal özellikleri belirlenmiþtir. Kýrmýzý pancar sirkesinin renk deðerleri, L*: 2.55, a*: 1.54 ve b*: -0.98 olarak tespit edilmiþtir. Sirke örneðinin ortalama pH, Kuru Madde, °Brix, % kül miktarlarý, yoðunluk ve iletkenlik deðerleri sýrasýyla; 2.94±0.02, 0.33±0.02 g/L, 1.85±0.07, %0.24±0.01 1.003±0.002 g/cm3 ve 2.13±0.042 (μS/cm) olarak saptanmýþtýr. Kýrmýzý pancardan üretilen sirke örneðinin ortalama antioksidan deðerleri 96.14±3.43 µg TE/mL ve toplam fenolik madde miktarlarý ise 1170.78±20.95 mg GAE/L olarak saptanmýþtýr. Tespit edilen mineral maddeler arasýndan en fazla 370.94±2.73 ppm ile Na olduðu, bunu 69.13±1.13 ppm ile K, 14.5±0.01 ppm ile P ve 10.07±0.42 ile de Ca’ un izlediði görülmüþtür. Fermantasyon sonrasýnda sirke örneðinde ortalama asetik bakteri sayýsý; 3.06±0.14, laktik asit bakteri sayýsý; 2.84±0.09 ve maya/küf sayýsý; 1.09±0.08log kob/mL olarak belirlenmiþtir. Panelistler tarafýndan yapýlan duyusal analiz sonuçlarýna göre; en yüksek puaný 7.67±0.57 ile sirkenin rengi alýrken en düþük puaný ise, 5.05±0.21’lik deðer ile sirkenin aromasý almýþtýr. Kýrmýzý pancar sirkesinin genel beðeni puaný ise 6.75±0.35 olarak tespit edilmiþtir.

This study determined that physicochemical, microbiological and sensory properties of red beet vinegar. The color values of red beet vinegar were L*: 2.55, a*: 1.54 and b*: -0.98. The mean pH, dry matter, °Brix, ash%, density and conductivity values of vinegar samples were 2.94±0.02, 0.33±0.02 g/L, 1.85±0.07, 0.24 ± 0.01, 1.003±0.002 g/cm3 and 2.13 ± 0.042 μS/cm, respectively. The mean antioxidant value of vinegar samples produced from the red beet was 96.14±3.43 µg TE/mL and the total phenolic content was 1170.78±20.95 mg GAE/L. Of the mineral contents, Na was determined to be the highest with 370.94±2.73 ppm, followed by K with 69.13±1.13 ppm, P with 14.5±0.01 ppm and Ca with 10.07±0.42 ppm. Following the fermentation process, the mean acetic bacterial count in vinegar samples was 3.06±0.14 log cfu/mL while the mean lactic acid bacterial count was 2.84±0.09 log cfu/mL and the mean yeast/mold count was 1.09±0.08 log cfu/mL. According to the sensory analysis results, the highest score was determined to be 7.67 ± 0.57 in color score whereas the lowest score was 5.05 ± 0.21 in aroma score. The general appreciation score of the red beet vinegar was 6.75 ± 0.35.

Bitkisel kaynaklý tohum ve meyvelerden elde edilen ham yaðlarýn rafinasyonu, yaðýn yapýsýndaki istenmeyen bileþenlerin uzaklaþtýrýlmasý ya da miktarlarýnýn kabul edilebilir düzeye düþürülebilmesi amacýyla uygulanmaktadýr. Rafinasyon iþlemi sýrasýnda istenmeyen maddeler yaðdan uzaklaþtýrýlýrken ya da miktarlarý kabul edilebilir düzeye düþürülürken; yaðda bulunan biyoaktif özellikteki bileþenler (tokoferoller, fenolik maddeler, steroller, skualen vb.) nitel ve nicel olarak kayba uðramakta, konjugasyon ve trans izomerizasyon reaksiyonlarý meydana gelmekte, bir proses bulaþaný olan 3-MCPD oluþabilmektedir. Rafinasyon kademelerindeki biyoaktif madde kaybýný azaltmak ve/veya istenmeyen bileþiklerin oluþmasýný engellemek için sistem içi, yenilikçi, teknik çözümlerin geliþtirilmesi gerekmektedir. Bu amaçla; daha düþük sýcaklýkta gerçekleþtirilebilen, iþlem süresinin kýsaltýldýðý, daha az kimyasal madde kullanýlan, ultrases destekli rafinasyon gibi yenilikçi ve kimyasal reaksiyonlarý hýzlandýrýcý etkisi olduðu bilinen tekniklerin uygulandýðý rafinasyon akýþlarýnýn geliþtirilmesi gerekmektedir. Bu derlemede; ultrases destekli degumming, asitlik giderme ve renk açma konusunda yapýlan bilimsel çalýþmalar detaylý olarak ele alýnarak özetlenmiþtir

The refining of crude oils obtained from plant origin seeds and fruits is applied in order to remove the undesirable components in the oil or to reduce the amount to an acceptable level. While the unwanted substances are removed from the oil during the refining process or the quantities are reduced to an acceptable level; bioactive compounds (tocopherols, phenolic substances, sterols, squalene, etc.) in the oil are lost qualitatively and quantitatively, conjugation and trans isomerization reactions and process contaminants such as 3-MCPD occur. Intrasystem, innovative, technical solutions need to be developed to reduce the loss of bioactive compounds in the refining stages and / or to prevent the formation of undesirable compounds. For this purpose; refining flows, which can be carried out at a lower temperature, shorter processing time, using less chemicals, are supported by innovative techniques such as ultrasound-assisted refining and accelerating chemical reactions, need to be developed. In this review; the scientific studies on ultrasound assisted degumming, neutralisation and bleaching steps are summarized in detail.

Yenilebilir film ve kaplamalarýn gýda endüstrisinde kullanýmý, gýda kalitesi, raf ömrü, gýda güvenliði ve iþlevselliðin iyileþtirilmesi için avantaj saðlamaktadýr. Bu sistemler tek baþýna bir ambalaj malzemesi olarak kullanýlabildiði gibi gýdalarý koruma amaçlý bir kaplama malzemesi ve aktif bileþen taþýyýcýsý olarak da kullanýlmaktadýr. Ayrýca, gýda içinde heterojen bileþenler kullanýldýðýnda bu bölümleri ayýrmak için de kullanýlabilirler. Yenilebilir film ve kaplamalar, esmerleþmeyi önleyici ajanlar, antimikrobiyaller, lezzet vericiler, renklendiriciler ve diðer fonksiyonel maddeler gibi gýda katký maddelerini içerebilmektedir. Yenilebilir film veya kaplamalarýn yapýsýna aroma maddeleri eklenerek gýdalarda geliþmiþ duyusal özellikler elde edilebilmektedir. Bu da gýda kalitesini iyileþtiren yeni aroma taþýma sistemlerinin geliþtirilmesine zemin hazýrlamaktadýr. Günümüzde, asýl amacý kaplanmýþ ürüne arzulanan aðýz hissini ve tadý vermek olan çok sayýda yenilebilir film ve kaplama uygulamasý mevcuttur. Bu uygulama özellikle atýþtýrmalýklar, çerezler, kýrmýzý ve beyaz et ürünleri ve su ürünleri için yapýlmaktadýr. Ayrýca, aktif bileþenlerin dahil edilmesi, yenilebilir film ve kaplamalarýn iþlevselliðini arttýrabilmekte ve böylece tüketicilere saðlýk açýsýndan da faydalar saðlanabilmektedir. Örneðin, film ve kaplamalara probiyotik organizmalarýn eklenmesi, daha saðlýklý ürünler geliþtirmek için yeni uygulamalara zemin hazýrlayabilir. Yenilebilir film ve kaplamalar, gýda kalitesini ve iþlevselliðini arttýran lezzet ve aktif bileþenler için umut verici taþýma sistemleridir. Bu derlemede, gýdalarda lezzet ve aktif bileþenlerin taþýyýcýlarý olarak yenilebilir film ve kaplamalarýn kullanýmýna odaklanýlmýþtýr. Ayrýca, bazý lezzet bileþenleri ve aktif bileþenlerin, yenilebilir film ve kaplamalara dahil edilmesi ile gýdalarýn kalitesini ve iþlevselliðini arttýrmasý üzerine yapýlan bu alandaki son geliþmeler ve çalýþmalar özetlenmiþtir.

The use of edible films and coatings in the food industry provides an advantage for improving food quality, shelf life, food safety and functionality. These systems can be used as a stand-alone packaging materials or as a coating material and active ingredient carrier for food protection. They can also be used to separate these regions when heterogeneous components are used in food. Edible films and coatings may include food additives such as anti-browning agents, antimicrobials, flavors, colorants and other functional ingredients. By adding aroma substances to the structure of edible films or coatings, improved sensory properties can be obtained in foods, which paves the way for the development of new aroma transport systems that improve food quality. By adding aroma substances to the structure of edible films or coatings, improved sensory properties can be obtained in foods. This is the basis for the development of new aroma transport systems that improve food quality. Nowadays, there are numerous edible film and coating applications whose main purpose is to give the coating product the desired mouth feel and taste. This application is made especially for snacks, appetizers, red and white meat products and seafood products. In addition, the inclusion of active ingredients can enhance the functionality of edible films and coatings, thereby providing health benefits to consumers. For example, the addition of probiotic organisms to films and coatings may pave the way for new applications to develop healthier products. Edible films and coatings are promising transport systems for flavor and active ingredients that improve food quality and functionality. This review focuses on the use of edible films and coatings as carriers of flavor and active ingredients in foods. In addition, recent developments and studies in this field on the inclusion of certain flavor components and active ingredients in edible films and coatings and improving the quality and functionality of foods are summarized.

Atýk yönetimi, biracýlýk sektörü de dahil olmak üzere tüm gýda endüstrisi için çevre bileþenlerinin korunmasý, kirliliðin önlenmesi ve ekonomik üretim için kritik bir öneme sahiptir. Çevre kirliliði, dünya nüfusundaki artýþ ve buna baðlý olarak daha verimli üretim yöntemlerinin geliþtirilmek zorunda olmasý gibi nedenlerle atýk ve yan ürünlerin geri kazanýlmasý ve bu atýklardan katma deðeri yüksek ürünlerin üretilmesi zorunlu hale gelmektedir. Bira üreticileri, atýklarýn yönetimi için ülkeler tarafýndan yürürlüðe sokulan çevre ile ilgili yasal düzenlemelere uymak zorunda olup, bu konuda ciddi yatýrýmlar yapmaktadýrlar. Bira sanayi için olumsuz bir maliyet unsuru olan organik yapýdaki bira sanayi atýklarý, biyoteknolojik süreçler için ucuz maliyeti ve zengin kimyasal kompozisyonu ile gelecek vaat eden bir ham madde kaynaðýný oluþturmaktadýr. Bu çalýþmada, bira üretimi sonucunda ortaya çýkan çeþitli atýk ve yan ürünler tanýmlanmýþ ve bu atýklar ile yan ürünlerin biyoteknolojik yöntemlerle deðerlendirilme olanaklarý incelenmiþtir.

Waste management is a critical and important issue for the food industry related to the issues of environmental protection, pollution prevention and process economy. Utilization of waste and by-products for the production of high value-added products becomes compulsory due to economic and environmental issues. Since brewery industry generates large amounts of organic wastes, breweries make investments for the management of wastes according to the environmental regulations forced by the rules of the countries. Although brewery waste is a negative cost factor for brewery industry, its rich content of complex carbohydrates, nitrogen and minerals opens avenues to the production of biotechnological products such as biofuel, enzymes, organic acids and bioactive compounds. In this review, different types of brewery waste and by products are defined and alternative valorization methods and utilization strategies in biotechnological processes are explained.

Bor, Türkiye’nin en önemli yeraltý kaynaklarýndan biridir. Bor zenginleþtirme prosesi sonucunda, büyük miktarda atýk birikmekte ve bu durum çevre için bir tehdit oluþturmaktadýr. Bor atýklarýnýn çimento, beton, tuðla, seramik gibi bazý sektörlerde katký maddesi olarak kullanýmý hakkýnda çok çalýþma olmasýna raðmen bu atýklarýn içeriðinde bulunan deðerli metallerin kazanýmýyla ilgili yeterli çalýþma bulunmamaktadýr. Bu metallerin atýklardan kazanýmý sayesinde hem atýk miktarý azalýr hem de ülke ekonomisine katký saðlanmýþ olur. Bor atýklarý, özellikle kil içerikli atýklarýn önemli miktarda lityum, rubidyum, sezyum içerdiði tespit edilmiþtir. Lityum sahip olduðu eþsiz elektrokimyasal aktivitesiyle pil üretiminde kullanýlmaktadýr. Rubidyum ve sezyum benzer kimyasal özelliklere sahiptirler ve birbirinin yerine gece görüþ cihazlarý, telekomünikasyon sistemleri, yeni teknik materyaller ve enerji gibi birçok sektörde kullanýlabilir. Lityum lepidolit minerali içinde bulunur. Rubidyum ve sezyum ise lityum üretiminde yan ürün olarak elde edilmektedir. Ayný zamanda tuzlu göl sularýnda az miktarda ekstrakte edilmektedirler. Bu çalýþmada Kütahya Emet bölgesinden alýnan bor kiline kalsiyum klorür ve sodyum klorür eklenerek, bor kili/kalsiyum klorür/sodyum klorür, 1/0.3/0.2 kütle oranýnda 950°C’ de 1 saat kimyasal kavurma uygulanmýþtýr. Daha sonra erimiþ karýþým su ile 0.02 katý/sývý kütle oranýnda 1 saat oda sýcaklýðýnda liç edilmiþtir. Her bir metal için %85’ in üstünde ekstraksiyon gerçekleþtirilmiþtir.

Boron is one of the most important underground sources in Turkey. As a result of the boron enrichment process, large amount of wastes are accumulated, and this situation threats to the environment. There are many studies on the industrial use of boron wastes as additives in some sectors such as cement, concrete, brick, and ceramics. However, there are limited studies on the recovery of valuable metals in the content of these wastes. Thanks to recovery of these metals through the wastes; Not only the amount of waste is reduced but also contribution to the national economy is provided. It is determined that boron wastes, in particular, clay wastes contain in a considerable amount of valuable metals like lithium, rubidium and cesium. Lithium is used in battery production with its unique electrochemical reactivity. Rubidium and cesium have similar chemical properties and can be used interchangeably of each other in most sectors like night vision equipment, telecommunication systems, new technical materials and energy. Lithium is found in lepidolite mineral. Rubidium and cesium are obtained as the byproduct of lithium mining. Also, they can be extracted in small quantities from salt lake brines. In this study; the boron clay, taken from Emet region in Kütahya, was applied chemical roasting process using calcium chloride and sodium chloride with a mass ratio of the boron clay/calcium chloride/sodium chloride of 1/0.3/0.2 at 950°C for an hour. Then the melted mixture was leached with water for an hour with solid/liquid ratio of 0.02. Extraction of over 85% was achieved for each metal.

Bu çalýþmada Kütahya’nýn Emet ve Hisarcýk bölgesindeki Eti Maden iþletmesinin atýðý olan ve buradaki çeþitli bölgelerden alýnan; E1 (0-1 zon arasý kil), E2 (3. zon cevher kili), H1 (Kapýkaya kili) bor numuneleri incelenmiþtir. Amaç bu bölgelerdeki tesislerde üretim sonucu açýða çýkan bor endüstri atýklarýnýn çözünürleþtirilmesini saðlamak, kimyasal analizlerini yapmak ve sezyum metalinin miktarýný tayin etmektir. Öncelikle bu atýklarýn XRD, FT-IR ve TGA-DTA analizleri ile karakterizasyonlarý yapýlmýþ, XRF ve AAS ile de kimyasal analizleri gerçekleþtirilmiþtir. Numunelerdeki sezyum miktarýný tayin etmek için iþletmeden temin edilen numuneler önce 110 °C’de 24 saat etüvde bekletilerek kurutulmuþtur. Kurutulan numuneler çeneli kýrýcý cihazý ile kýrýlmýþ ve havanlý öðütücüde öðütülerek 150 mikron elek altý numuneler deneylerde kullanmak üzere hazýrlanmýþtýr. Optimum ekstraksiyon koþullarýný tayin etmek için kavurma sýcaklýðý, bor atýðý/çeþitli tuzlarýn kütle oranlarý, kavurma süresi, 100 °C’ de geri soðutucu altýnda karýþtýrma süresi ve katý/sývý oraný gibi parametreler çalýþýlmýþtýr. Deneylerde sezyum miktarlarý alevli atomik absorpsiyon spektroskopisi (FAAS) cihazý ile tayin edilmiþtir. Çalýþma sonunda elde edilen maksimum sezyum ekstraksiyon deðerleri E1 numunesi için %89,5, E2 numunesi için %97 ve H1 numunesi için %94 olarak hesaplanmýþtýr.

In this study, the boron samples of waste of Eti Mining Plant obtained in the different regions of the Emet and Hisarcýk districts of Kütahya as E1 (clay between 0-1 zone), E2 (zone 3 clay ore) and H1 (kapýkaya clay) were investigated. The aim of this study is to make chemical analyses and determine the amount of cesium metal by ensuring the solubilization of the boron industry wastes, which is a post-production waste produced in the facilities of these regions. Firstly, these wastes were characterized by XRD, FT-IR and TGA-DTA analyses and chemical analyses were carried out with XRF and AAS. To determine the amount of cesium in the samples, the samples obtained from facilities were first dried at 110 °C for 24 hours. The dried samples were broken with a jaw crusher and milled in an aerated mill to prepare samples passed through 150 micron sieve for later use in experiments. The parameters such as roasting temperature, bulk ratios of boron waste to various salts, roasting time, mixing time at 100 °C under back cooler and solid/liquid ratio were investigated. The amounts of cesium were determined with flame atomic absorption spectroscopy (FAAS). At the end of the study, the maximum cesium extraction values obtained were found as 89.5% for E1, 97% for E2 and 94% for H1.

Bu çalýþmanýn amacý Box Behnken tasarýmý (BBT) temelli deneyler rehberliðinde ozonlama süreci kullanarak Bolu ilinde yer alan lokal bir hindi iþleme tesisi çýkýþ sularýnýn ileri arýtýmýný, ilgili sürecin ampirik olarak modellenmesi ve türetilen model ifadelerindeki belirsizliðin nicelleþtirilmesini kapsamaktadýr. Deneysel Ýþletme parametreleri olarak ozon dozu (OD, mg/L), reaksiyon süresi (RT, dk) ve baþlangýç pH’sý (pH) belirlenmiþtir. 20 mg/L OD, 7.5 baþlangýç pH’sý ve 60 dk’lýk RTS sonunda renk, KOÝ ve bulanýklýk giderimleri sýrasý ile %96.77, %96.07 ve %95.37 olarak belirlenmiþtir. Bu sonuçlar ozonlamanýn endüstriyel atýk sularýn arýtýmýnda etkin bir süreç olduðunu göstermiþtir. BBT temelli ampirik modelleme çalýþmalarý neticesinde hem ilgili yanýt deðiþkenlerindeki deðiþkenliði ifade etmek (R2düz) hem de ilgili yanýt deðiþkenlerini tahmin etmek (R2tah) için ikinci mertebe çoklu doðrusal olmayan regresyon (ÇDOR) modelleri türetilmiþtir. Bu baðlamda türetilen ÇDOR modellerinin R2düz katsayýlarý %99.81 ile %99.99 arasýnda, R2tah katsayýlarý ise %99.36 ile %99.83 arasýnda deðiþtiði görülmüþtür. Bu durum türetilen ÇDOR modellerinin oldukça yüksek bir tahmin gücü olduðunu göstermiþtir. Son olarak türetilen ÇDOR modellerindeki belirsizlikler Monte Carlo (MC) simülasyonu ile ifade edilmeye ve nicelleþtirilmeye çalýþýlmýþtýr. MC sonuçlarý, renk, KOÝ ve bulanýklýk giderimlerinde sýrasý ile yaklaþýk %0.1, %0.09 ve %24 belirsizlik olduðunu ortaya koymuþtur.

The purpose of the present study includes advanced treatment of the effluents of wastewater treatment plant of a local turkey processing plant in Bolu with guidance of Box-Behnken design (BBD) based experiments using ozone, empirical modeling of related process and quantification of the uncertainties in derived models. Ozone dose (OD, mg/L), reaction time (RT, min) and initial pH (pH) were selected as experimental operating conditions. OD of 20 mg/L, pH of 7.5 and RT of 60 min resulted in removals of 96.77% of color, 96.07% of COD, and 95.37% of turbidity. Those results showed that ozonation was an efficient process for treatment industrial effluents. Multiple (non-) linear regression models (MNLR) were derived for both identification of variation in response variables (R2adj) and prediction of response variables (R2pred) as a results of BBD-based empirical modeling studies. In this context, values of R2adj were determined between 99.81% and 99.99% while R2pred were between 99.36% and 99.83%. Finally, the uncertainties in derived MNLR models were tried to be identified and quantified by Monte Carlo simulation (MC). Results of MC demonstrated that there were uncertainties of 0.1%, 0.09%, and 24% in color, COD, and turbidity removals, respectively.

Günümüzde enerji ihtiyacý önemli problemlerden biri haline gelmiþtir. Dünya nüfusunun hýzlý artýþý ve sanayinin geliþmesi enerji ihtiyacýný artýrmýþtýr. Dünya enerji ihtiyacýnýn büyük çoðunluðu doðal enerji kaynaklarýndan saðlamaktadýr. Fakat bu enerji kaynaklarýnýn sýnýrlý olmasý insanlarý yenilenebilir enerji kaynaklarý arayýþý içerisine sokmuþtur. Bu yenilenebilir enerji kaynaklarýndan biri de biyogaz enerjisidir. Biyogaz, organik maddelerin oksijensiz ortamda belirli sýcaklýk þartlarýnda, anaerobik mikroorganizmalar sayesinde oluþan bir gaz karýþýmýdýr. Biyogaz içerisinde hacimsel olarak ortalama % 65 oranýnda metan (CH4) gazý bulunmasýndan dolayý yanýcýdýr. Biyogazýn içeriðindeki metan dýþýndaki diðer gazlar istenmeyen gazlardýr. Ýstenmeyen gazlardan arýtýlmýþ biyogaz günümüzde kullanýlan doðal gazýn yerini tutmaktadýr. Biyogaz üretimi organik maddelerin bertaraf edilmesi açýsýndan önem kazanmaktadýr.
Ülkemizde Karadeniz Bölgesi, coðrafi konumunun oluþturduðu dezavantajý ve yerleþim yerlerinin az olmasý nedeniyle mutfak çöplerini depolamak çok zor hale gelmiþtir. Karadeniz Bölgesinde biyogaz üretimi bu mutfak atýklarýnýn giderilmesi ve enerji elde edilmesi açýsýndan önem kazanmaktadýr. Bu çalýþmada Karadeniz Bölgesindeki illerin mutfak atýklarýndan oluþabilecek biyogaz potansiyeli belirlenmiþtir. Karadeniz Bölgesinin en fazla biyogaz potansiyeli 51.163,20 m3/gün olarak Samsun iline ait olduðu bulunmuþtur. Karadeniz Bölgesinin mutfak atýklarýndan üretilebilecek biyogaz potansiyeli ise 296.015,18 m3/gün olarak bulunmuþtur.

Today, energy demand has become one of the important problems. The rapid growth of the world population and the development of the industry have increased the need for energy. The vast majority of the world's energy needs come from natural energy sources. But the limited availability of these energy sources has led people to search for renewable energy sources. One of these renewable energy sources is biogas energy. Biogas is a gas mixture of organic substances formed by anaerobic microorganisms under anaerobic conditions at certain temperature conditions. It is flammable due to the presence of methane (CH4) gas in average 65 % by volume in the biogas. Other gases outside the methane in the biogas are undesirable gases. Biogas purified from unwanted gasses is the natural gas used today. Biogas production gains importance in terms of disposal of organic materials.
.
Black Sea Region in our country, due to the disadvantage of the geographical location and the lack of settlements has been very difficult to store the landfill. Biogas production in the Black Sea Region is gaining importance in terms of eliminating these wastes and obtaining energy. In this study, biogas potential of kitchen wastes of provinces in Black Sea Region was determined. The highest biogas potential of the Black Sea Region was found to be 51,163.20 m3 / day in Samsun province. The biogas potential of the kitchen wastes in the Black Sea Region was 296,015.18 m3/day.

Son Son yýllarda hava kirliliðinin insan saðlýðýný ciddi boyutlarda etkileyecek düzeylere gelmesi ve yenilebilir enerji kaynaklarýna olan gereksinimin artmasýna sentezgazdan biyoetanol üretimi ortak bir çözüm sunmaktadýr. Sentezgaz hava kirliliði oluþturan CO, CO2, N2, H2, NOx gibi gazlarýn bileþiminden oluþur ve bazý Clostiridium türlerinin bu gazlarý metabolize ederek biyoetanol üretiminde kullanýlabilir. Biyoetanol, benzinle karýþtýrýlarak doðrudan kullanýlabilmesi avantajýndan dolayý yenilenebilir enerji kaynaklarý arasýnda oldukça önemli bir biyoyakýttýr. Biyoetanol üretiminde atýk ve lignoselülozik hammaddelerin kullanýlmasýnda uygulanan pahalý ön iþlem yöntemlerine göre piroliz iþlemi önemli bir alternatiftir. Bu çalýþma kapsamýnda kullanýlan biyoetanol üretiminde piroliz iþlemi ile lignoselülozik atýklarýn biyokömüre dönüþtürülmesi ve yan ürün olan atýk gazýn toplanarak biyoetanol üretiminde kullanýlmasý iki faklý enerji kaynaðýnýn ayný sistemle üretilmesi açýsýndan yenilikçi ve enerji verimli bir yaklaþýmdýr. Saf Clostiridium türleri ile piroliz gazýndan etanol üretiminde karýþýk kültür kullanýlmasý da maliyetlerin düþürülmesi açýsýndan oldukça önemlidir. Bu çalýþma kapsamýnda biyokömür eldesi amacýyla meyve sebze atýklarýnýn pirolizi sýrasýnda açýða çýkan atýk gazdan ýsýl ön iþlem uygulanmýþ karýþýk kültür kullanýlarak biyoetanol üretimi gerçekleþtirilmiþtir. Karýþýk kültürde ýsýl ön iþlemin olumlu etkisi gözlenirken reaktörlere beslenecek piroliz gazý miktarý optimize edilmiþ, en yüksek etanol üretimi 5 g/L olarak 5 ve 10 mL piroliz gazý beslemesinde gözlenmiþtir.

In recent years, the production of bioethanol from synthesis gas offers a common solution to the increasing levels of air pollution and the need for renewable energy sources. Synthesis gas is the combination of gases such as CO, CO2, N2, H2, NOx, which can form air pollution and can be used in the production of bioethanol by metabolizing these gases by Clostiridium species. Bioethanol is one of the most important biofuels because of the advantage of direct use by blending with gasoline. Pyrolysis and biochar production is an important alternative to expensive pretreatment methods used in waste and lignocellulosic raw materials in bioethanol production. In this study the wastes were converted into biochar by pyrolysis and the waste gas is collected to produce bioethanol which is an integrated and energy intensive approach. The use of mixed culture in the production of ethanol from pyrolysis gas instead of pure Clostiridium species is also important in terms of reducing costs. In this study, by using the the waste gas released during biochar production from fruit and vegetable wastes ethanol produced by syngas fermentation using heat pre treated mixed culture. While the positive effect of heat pretreatment was observed in the mixed culture, the amount of pyrolysis gas to be fed to the reactors was optimized and the highest ethanol production was observed in 5 and 10 mL pyrolysis gas feedings as 5 g / L.

Bu çalýþmada karbondioksit (CO2) gazýnýn uzaklaþtýrýlmasý için farklý metal içerikli hidrotalsit türü malzemelerin geliþtirilmesine iliþkin çalýþmalar yürütülmüþtür. Bu amaçla birlikte çöktürme yöntemiyle 3Mg1Al, 3Mg1Fe ve 3Mg1Mn hidrotalsit türü malzemeler (mol oraný M+2/M+3 =3) ile Mg-O ve Al-O malzemeleri hazýrlanmýþtýr. Hazýrlanan sorbentler için X-ýþýný kýrýnýmý (XRD), termogravimetrik-diferansiyel termal analiz (TGA-DTA), taramalý elektron mikroskobu (SEM), N2 adsorpsiyon-desorpsiyon, sýcaklýk programlý CO2 desorpsiyonu (CO2-TPD) ve endüktif eþleþmiþ plazma optik emisyon spektroskopisi (ICP-OES) analizleri gerçekleþtirilmiþtir. Kalsinasyon iþlemi öncesinde Mg-O malzemesinin Mg5(CO3)4(OH)2.4H2O-hidromanyezit, Al-O malzemesinin Al(OH)3-bayerite yapýsý esas olmakla birlikte γ-AlOOH-boehmite ve Al(OH)3-gibbsite yapýlarýný içerdiði XRD analizi ile belirlenmiþtir. 3Mg1Al, 3Mg1Fe ve 3Mg1Mn malzemelerinde hidrotalsit benzeri yapýlar elde edilmiþtir. Bu sonuçlar farklý metallerin kullanýlmasýyla hidrotalsit benzeri yapýlarýn baþarýyla elde edilebildiðini göstermiþtir. Mg-O, 3Mg1Al ve Al-O malzemelerinin TGA-DTA analizinde gerçekleþen kütle kayýplarýnýn teorik deðerlerle tutarlý olduðu belirlenmiþtir. Kalsinasyon iþlemi sonrasýnda hidrotalsit türü malzemelerde esas olarak MgO-periclase yapýsýnýn oluþtuðu görülmüþtür. Hazýrlanan hidrotalsit türü malzemeler içerisinde 3Mg1Al en yüksek yüzey alanýna (133 m2/g) ve en yüksek yüzey bazik özelliðine sahip malzeme olarak belirlenmiþtir. Sorbentlerin CO2 tutma deneyleri, sabit yatak reaktör sisteminde %4 CO2 + He besleme gaz karýþýmý kullanýlarak, 3600 cm3/g.saat boþluk hýzý deðerinde ve 300 °C sýcaklýkta gerçekleþtirilmiþtir. 3Mg1Al sorbentinin hidrotalsit türü malzemeler içinde en yüksek CO2 tutma kapasitesine (0.17 mmol CO2/g sorbent) sahip sorbent olduðu belirlenmiþtir. Deneysel verilere deaktivasyon modelinin lineer olmayan regrasyon analizi uygulanarak baþlangýç reaksiyon hýz sabiti (k0) ve deaktivasyon hýz sabiti (kd) deðerleri bulunmuþtur. Sonuçlar hidrotalsit türü malzemelerin CO2 tutma çalýþmalarýnda umut veren sorbentler olduðunu göstermiþtir.

In this study, studies on the development of different metal-containing hydrotalcite-like materials have been carried out for the removal of CO2. 3Mg1Al, 3Mg1Fe and 3Mg1Mn hydrotalcite-like materials (molar ratio of M2+/M3+=3), Mg-O and Al-O have been prepared by co-precipitation method. Synthesized materials were characterized by X-ray diffraction (XRD), thermogravimetric-differential thermal (TGA-DTA), scanning electron microscopy (SEM), N2 adsorption-desorption, temperature-programmed CO2 desorption (CO2-TPD) and inductively coupled plasma optic emission spectroscopy (ICP-OES) analysis. Before calcination, XRD results showed that Mg-O material contains Mg5(CO3)4(OH)2.4H2O-hydromagnesite and Al-O material contains mainly Al(OH)3-bayerite, γ-AlOOH-boehmite and Al(OH)3-gibbsite structures. Hydrotalcite-like structures were obtained for the 3Mg1Al, 3Mg1Fe, and 3Mg1Mn materials. These results showed that hydrotalcite-like structures could be successfully obtained by using different metals. Mass losses in TGA-DTA analysis of Mg-O, 3Mg1Al, and Al-O materials were consistent with the theoretical values. After calcination, it was seen that mainly MgO-periclase structure was obtained for the hydrotalcite-like materials. Among the prepared hydrotalcite-like materials, 3Mg1Al was determined as having the highest surface area (133 m2/g) and the highest surface basicity. CO2 sorption experiments were performed in a fixed bed reactor system using the feed mixture containing 4% CO2 in He with a GHSV of 3600 cm3h-1g-1 at 300 °C. 3Mg1Al sorbent was found as having the highest CO2 sorption capacity (0.17 mmol CO2/g sorbent) among the synthesized hydrotalcite-like materials. The initial reaction rate constant (k0) and the deactivation rate constant (kd) values were found by applying the non-linear regression of the deactivation model to the experimental data. The results showed that hydrotalcite-like materials were promising sorbents for CO2 sorption studies.

Bazý metallere canlý organizmalarýn düzenli fonksiyonlarýnda çok az miktarda da olsa ihtiyaç duyulmakta bu nedenle bu metallerin varlýðý önem kazanmaktadýr (bakýr, çinko, demir, vb. gibi). Fakat bazýlarý zehirli olup bu zehirli metaller insanlarýn yaþadýðý çevre ve yiyecekler için tehlikeli eser metaller olarak kabul edilmektedir. Bu metaller (kurþun, cýva, kadmiyum, arsenik, çinko, demir, bakýr, mangan, krom) yüksek deriþimlerde zehirli bileþenlerine dönüþmesi nedeniyle zararlý olabilmektedir. Bu nedenle modern analitik kimyada, eser metallerin tayini için basit, çevre için güvenli, duyarlý ve seçici yöntemlerin geliþtirilmesine doðru bir eðilim vardýr. Eser metallerin düþük deriþimleri nedeniyle genellikle bir ayýrma ve zenginleþtirme tekniði gerekmektedir. Bu tekniklerden en yaygýn olarak kullanýlanlardan birisi de katý faz özütleme (SPE) tekniðidir. Katý faz özütleme alanýndaki yeni çalýþmalar, asit ve bazlara dayanýklýlýk, analite seçicilik, geniþ yüzey alaný ve yüksek adsorpsiyon kapasitesi gibi iyi performanslý yeni katý fazlarýn sentezlenmesiyle ilgilidir. Grafen (G) ve grafen oksit (GO)’in maksimum adsorpsiyon kapasiteleri þimdiye kadar rapor edilenlere göre çok daha yüksek olmasý nedeni ile G ve GO nanotabakalarý hem organik bileþikler hem de metal türler için klasik SPE’de baþarýlý bir þekilde uygulanabilmektedir.

Some metals are needed in the regular functions of living organisms, albeit in very small amounts, so the presence of these metals becomes important (such as copper, zinc, iron, etc.). However, some of them are toxic and these toxic metals are accepted as dangerous trace metals for the environment and food in which people live. These metals (lead, mercury, cadmium, arsenic, zinc, iron, copper, manganese, chromium) can be harmful due to their conversion to toxic components at high concentrations. Therefore, in modern analytical chemistry there is a tendency to develop simple, environmentally safe, sensitive and selective methods for the determination of trace metals. Due to the low concentration of trace metals, a separation and preconcentration technique is often required. One of the most commonly used techniques is the solid phase extraction (SPE) technique. Recent tendency in the field of solid phase extraction is related to synthesis of the new sorbent materials with good performance, such as high resistance to acids and bases, selective for analytes, large surface area and high adsorption capacity. Because of the maximum adsorption capacities of graphene (G) and graphene oxide (GO) are much higher than those of the recently reported sorbents, G and GO nano sheets can be used in classical SPE of both organic compounds and metal species, with successfully.

Bu çalýþmada Q345B çeliðinin farklý çeliklerle elektrik ark kaynak yöntemi kullanarak birleþtirilmesi ve mekanik özelliklerinin incelenmesi incelenmiþtir. Sýcak haddeleme iþlemleri ile üretilmiþ olan Q345B çeliði düþük alaþýmlý orta gerilmeli mukavemet deðerlerine ve oldukça fazla kullaným alanýna sahip bir çeliktir. % 0.2 den daha az karbon içeren bu çelik %0.55 den daha az oranlarda silisyum, krom ve nikel ihtiva etmektedir. Bu çalýþmada, genel olarak termik santrallerde (kazan duvarý gibi) düþük basýnç ve düþük sýcaklýk alanlarýnda kullanýlan Q345B çeliði; 16Mo3 ve P265GH çelikleri ile birleþtirilmiþtir. Mekanik özelliklerinin karþýlaþtýrmasýnýn kolaylýkla yapýlabilmesi için Q345B çeliði ayný zamanda kendisi ile de kaynak edilmiþtir. Yapýlan birleþtirmeler sonrasýnda kaynaklý bölgelerden numuneler çýkartýlýp mekanik ve metalografik iþlemler için hazýrlanmýþtýr. Bütün birleþtirmeler sýrasýyla çekme, çentik darbe, sertlik ve eðme testlerine tabi tutulmuþlardýr. Bunlarýn dýþýnda geçiþ bölgelerini gözlemlemek için tüm kaynak dikiþlerinden makro görüntüler alýnmýþtýr. Birleþtirme iþlemlerinde dolgu metali olarak E7018 kalite bazik elektrot kullanýlmýþtýr. Tüm mekanik testler ilgili standartlarýn þartlarýný saðlamýþ ve tüm kaynaklar geçerli bir kaynak olarak tanýmlanmýþtýr.

In this study, it has been reported that Q345B steel combine with different steels using electric arc welding method and the mechanical properties were investigated. Produced by hot rolling processes, Q345B steel is a low-alloyed medium tensile strength and highly usable steel. The steel used contain less than 0.2% carbon and less than 0.55% silicon, chromium and nickel. In this study, Q345B steel generally used at low-pressure/temperature zones in thermal power plant (boiler wall etc.) is combined with 16Mo3 and P265GH steels. The Q345B steel is welded to make the mechanical properties easy to compare. After joining, specimens were collected from the welded areas and used in the preparation of mechanical and metallographic processes. In this process, all joints were subject to tensile, charpy, hardness and bending tests. In addition, the collection of macro images from welding were used in observation of transition zones which were operated. Electrodes with a basic character cover were used (E7018) as filler metal in the joining processes. All mechanical tests met the requirements of the relevant standards and all welds were identified as valid weld.

Bu çalýþmada, Asit Blue 25 (AB25) giderimi için doðal bentonit ve asit-termal modifiye edilmiþ bentonit kullanýldý. Adsorpsiyon deneyleri 298K, 308K ve 318K sýcaklýk deðerlerinde gerçekleþtirildi. Sonuçlara göre Freundlich izotermi, Langmuir ve Temkin modeline göre daha uygun bir model haline geldi. Freundlich model katsayýlarý sýcaklýk arttýkça yükseldiði görüldü. Kinetik katsayýlar yalancý birinci derece (PFO) ve yalancý ikinci derece (PSO) modelleri ile hesaplandý. Deðerlendirilen R2 katsayýlarý 0.99'dan yüksekti ve birbirine yakýn deneysel ve elde edilen qe deðerleri bu sürecin PSO kinetik modeline uyduðu açýklandý. 30 ve 80 mg / L baþlangýç konsantrasyonun, doðal, asit-termal modifiye edilmiþ bentonit ile adsorpsiyon kapasitesinin 298 K için sýrasýyla 8.36'dan 27.00 mg / g'ye ve 9.30'dan 29.09 mg / g'ye yükseldiði gözlendi. AB25'in serbest enerjisinin doðal ve asit-termal modifiye edilmiþ bentonite karþý mutlak deðerleri, sýrasýyla 4.065 kJ / mol'den 8.586 kJ / mol'e deðiþtiði belirlendi. AB25'in doðal ve asit-termal modifiye edilmiþ bentonit üzerindeki entalpi deðerleri 5.483 kJ / mol'den 11.249 kJ / mol'e ve AB25'in doðal ve asit-termal modifiye edilmiþ bentonit üzerindeki entropi deðerleri 4.759 J / mol K'den 8.940 J / mol K.'ye deðiþtiði görüldü. Modifiye edilmiþ bentonitin, doðal bentonitten daha yüksek adsorpsiyon kapasitesine sahip olduðu belirlendi.

In the present study, natural bentonite and acid-thermal co-modified bentonite were utilized for Acid Blue 25 (AB25) removal. The adsorption experiments were executed at the temperature values of 298K, 308K and 318K. According to the results, Freundlich isotherm becomes more convenient model compared with Langmuir and Temkin model. Freundlich model coefficients rise when the temperature increases. The kinetic coefficients were calculated by pseudo first order (PFO) and pseudo second order (PSO) models. Coefficients of R2 evaluated were higher than 0.99 with experimental and obtained qe values close to each other explained that this process fits PSO kinetic model. The concentration of dye elevates from 30 to 80 mg/L adsorption capacity onto natural, acid-thermal co-modified bentonite increases from 8.36 to 27.00 mg/g and 9.30 to 29.09 mg/g for 298 K, respectively. Absolute values of free energy of AB25 onto natural and acid-thermal co-modified bentonite changes from 4.065 kJ/mol to 8.586 kJ/mol, respectively. Enthalpy values of AB25 onto natural and acid-thermal co-modified bentonite changes from 5.483 kJ/mol to 11.249 kJ/mol and entropy values of AB25 on natural and acid-thermal co-modified bentonite changes from 4.759 J/mol K to 8.940 J/mol K, respectively. It was also found that modified bentonite has higher adsorption capacity than natural bentonite.