Geological and geotechnical characteristics of Kale-i Tavas (Tabae) ancient city (Kale-DENIZLI)

Kale-i Tavas (Tabae) which is an ancient settlement was established on a hill. At the top of the geological units horizontally layered lacustrine limestone and under gravel, sand and clay units located. There is an angular unconformity between two geological units. Geological units are fractured. Tabae, was abandoned due to landslides and rock falls in 1954. Since the historical period, man made water retaining structures (cisterns, wells, underground openings, galleries etc.) are available to collect. The effects of fractures, water, and earthquake have been investigated on the mass movements. The wells, cisterns, lithological units, and fractures that are detected in the area, were transferred to 1/2000 scale map. Denizli city and vicinity has the 1st degree earthquake risk zone. In the region, many destructive earthquakes have occurred. Rock and soil samples were taken for experimentation in the laboratory. In the dry state the density of rock samples: 23.3-24.4 kN/m3 and uniaxial compressive strength: between 12-25 MPa; In the wet state the density of rock samples: 23.7-25.6 kN/m3 and uniaxial compressive strength: 5-12 MPa values ranged from. Freezing of the water filled into the fractures, earthquake, increase of pore water pressure, and decreasing cohesion due to moisture etc. are major factors accelerating the mass movement. In experiments conducted in silty clayey sand cohesion 16-25 kPa; friction angle varies between 18-20°. When all the results evaluated together; water retaining structures and fractures have accelerated occurring to the mass movements.

Kale-i Tavas (Tabae) antik kentinin (Kale-Denizli) jeolojik ve jeoteknik özellikleri

Antik bir yerleþim yeri olan Kale-i Tavas (Tabae) bir tepe üzerine kurulmuþtur. En üstte yatay tabakalý gölsel kireçtaþý birimi ve altýnda çakýllý, kumlu ve killi birimler yer almaktadýr. Ýki jeolojik birim arasýnda açýsal uyumsuzluk vardýr. Jeolojik birimler, çatlaklýdýr. Tabae, heyelan ve kaya düþmeleri nedeniyle 1954 yýlýnda terkedilmiþtir. Tabae’da tarihi dönemlerden beri, insan eliyle kazýlmýþ su tutma yapýlarý (sarnýç, kuyu, yeraltý açýklýðý, galeri vb.) bulunmaktadýr. Yaðýþ sularý buralarda biriktirilerek kullanýlmýþtýr. Kütle hareketlerinin meydana gelmesinde çatlaklarýn, suyun ve depremlerin etkisinin olup-olmadýðý araþtýrýlmýþtýr. Alan içerisinde tespit edilen kuyular, sarnýçlar, çatlaklar, litolojik birimler 1/2000 ölçekli haritaya aktarýlmýþtýr. Denizli ve çevresi 1. derece deprem bölgesindedir. Bölgede, birçok hasar yapýcý deprem meydana gelmiþtir. Laboratuvarda deneyler yapmak amacýyla kaya ve zemin örnekleri alýnmýþtýr. Kuru halde kaya numunelerin yoðunluðu: 23.3-24.4 kN/m3 ve tek eksenli sýkýþma dayanýmý: 12-25 MPa arasýndadýr; ýslak halde yoðunluk 23.7-25.6 kN/m3 ve tek eksenli sýkýþma dayanýmý: 5-12 MPa deðerleri arasýnda deðiþmektedir. Çatlak içine dolan suyun donmasý, deprem, boþluk suyu basýncýnýn artmasý ve nemlenmeye baðlý kohezyon deðerinin azalmasý vb. faktörler kütle hareketlerini hýzlandýran baþlýca etkenlerdir. Siltli killi kumlarda yapýlan deneylerde kohezyon 16-25 kPa; içsel sürtünme açýsý 18-20° arasýnda deðiþmektedir. Elde edilen tüm bulgular bir arada deðerlendirildiðinde; insanlar tarafýndan kazýlan su tutma yapýlarýnýn ve çatlaklarýn çalýþma alanýndaki kütle hareketlerini tetiklediði sonucuna varýlmýþtýr.