Üniversitelerde yüzyıllardır geleneksel yüz yüze eğitim birincil yöntem olarak uygulanıyor ancak son yıllarda senkronize uzaktan eğitim ve karma eğitim giderek daha popüler hale geliyor. Üniversite eğitiminin temel paydaşları öğrenciler, akademisyenler ve üniversite yöneticileridir. Bu çalışma, bu üç paydaş grubunu dikkate alarak en iyi eğitim türünü belirlemek için çok kriterli karar verme (ÇKKV) yöntemini kullanan ilk çalışmadır. Kriterler literatür taraması yoluyla belirlendi ve paydaşlar kriterleri son haline getirmek, bunları ikili olarak karşılaştırmak ve alternatifleri derecelendirmek için üç anket doldurdu. Kriterlerin önceliklendirilmesi için Analitik Hiyerarşi Süreci (AHP) ve Kriterler Arası Korelasyon Yoluyla Kriterlerin Önemi (CRITIC) yöntemleri uygulandı ve alternatiflerin sıralanması için Visual PROMETHEE kullanıldı. Hesaplamalar sonucunda üç paydaş grubundaki 6 vakanın 5'inde geleneksel yüz yüze eğitimin en uygun olduğu görüldü. Bu nedenle yüz yüze eğitim üniversite eğitiminin ayrılmaz bir parçası olarak kalmalıdır. Senkron uzaktan eğitim, geleneksel yüz yüze eğitimin yanında ayrı bir program olarak sunuluyorsa eşdeğer sayılmamalı, farklı diplomalar verilmelidir.
Anahtar Kelimeler: Eğitim Türlerinin Değerlendirilmesi, AHP, CRITIC, Çok Kriterli Karar VermeTraditional face-to-face education has been applied as the primary method for centuries in universities, but synchronous distance education and blended education have become increasingly popular in recent decades. Students, academicians, and university administrators are the main stakeholders in university education. This study is the first to use multi-criteria decision-making (MCDM) to determine the best education type, considering these three stakeholder groups. Criteria were identified through a literature review, and stakeholders completed three questionnaires to finalize criteria, compare them pairwise, and rate alternatives. The Analytical Hierarchy Process (AHP) and Criteria Importance Through Inter-criteria Correlation (CRITIC) methods were applied to prioritize criteria, and Visual PROMETHEE was used to rank alternatives. As a result of the calculations traditional face-to-face education was found as the most appropriate in 5 out of 6 cases across the three stakeholder groups. Therefore, face-to-face education should remain integral to university education. If synchronous distance education is offered as a separate program alongside traditional face-to-face education, they should not be considered equivalent, and distinct diplomas should be awarded.
Keywords: Evaluation of Education Types, AHP, CRITIC, Multi-Criteria Decision-Making